είμαι γυναίκα ανεξάρτητη. επαγγελματικά, οικονομικά, προσωπικά. είμαι ευαίσθητη, σκληρή, δύσκολη, απαιτητική. είμαι το εργαζόμενο κορίτσι, το αθλούμενο κορίτσι, η νοικοκυρά, η τελειομανής, η κολλημένη με την καθαριότητα, με την τάξη μέσα στο σπίτι, στη ζωή μου γενικότερα. οκ, είμαι αρκετά κοντά στους δικούς μου κ αυτό με κάνει να ''εκμεταλλεύομαι'' ώρες-ώρες τις ανέσεις και τις παροχές που αυτό προσφέρει.... αλλά ουσιαστικά είμαι μόνη κ προσπαθώ να τα βγάζω πέρα μόνη. κ τα καταφέρνω πιστεύω αρκετά καλά.....
σε συζήτηση με ένα φίλο πριν καιρό μου είπε ότι οι σημερινές γυναίκες το ''παίζουν'' ευαίσθητες, γιατί προφανώς πιστεύουν ότι αυτό θέλουν να βλέπουν στο πρόσωπο τους οι άντρες. γιατί πιστεύουν ότι με την ιδέα ότι είναι το αδύναμο φύλο, θα τους ''ρίξουν''. αυτό που έχω να πω είναι ότι οι κλασικές, οι σωστές, οι νορμάλ, οι προσγειωμένες γυναίκες, δεν ντύνονται ένα διαφορετικό ρόλο κάθε μέρα. δεν παίζουν με ποσοστά ευαισθησίας κ σκληρότητας στη ζωή τους. είναι αυτές που είναι, εκφράζονται όπως νιώθουν, εκπέμπουν ότι αισθάνονται.... κ πάντα συναρτήσει αυτών που βιώνουν στην καθημερινότητά τους, ανάλογα με το πως ήταν η μέρα που πέρασε, τι έκαναν, τι αντιμετώπισαν.
αν το βράδυ που θα επιστρέψεις σπίτι έχεις την ανάγκη μιας αγκαλιάς, μιας συζήτησης, μιας καθησυχαστικής κουβέντας, αυτό δεν δηλώνει ότι είσαι το αδύναμο κοριτσάκι που θέλει πάντα να στηρίζεται σε κάποιον. δηλώνει επίσης ώριμο κ κατασταλαγμένο άτομο που ξέρει ότι αυτές οι απλές πράξεις μπορούν απλά να σε ανακουφίσουν.... ο άντρας, φίλος ή δεσμός, που θα το αντιληφθεί αυτό θα είναι επίσης ο ώριμος, συνειδητοποιημένος άνθρωπος. αυτός που αξίζει να είναι ''ο άντρας του σπιτιού''.... κ ας δώσει ο καθένας μας όποια έννοια θέλει σε αυτή τη φράση.........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου