που να σαι τώρα που γυρνάς....

που να σαι τώρα που γυρνάς.... δεν ακούς που σε φωνάζω? δεν ''ακούς'' που σε σκέφτομαι? που σε αναζητάω, σε κυνηγάω, σε παρακαλάω? όχι. όχι, δεν ακούς.... γιατί όμως? τι σε εμποδίζει, τι σε κρατάει μακριά? γιατί δεν καταλαβαίνεις, δεν βλέπεις, δεν αντιλαμβάνεσαι? γιατί?? γιατί δεν με βλέπεις, δεν με αισθάνεσαι? με αισθάνθηκες άραγε ποτέ? ένιωσες ποτέ κοντά μου, τις χαρές κ τις λύπες μου? ενδιαφέρθηκες ποτέ πραγματικά? πόσο φοβάμαι πως όχι. κ αυτό το όχι, αυτή η απόσταση, η άρνηση, η αδιαφορία με σκοτώνουν, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα.... με πληγώνουν τόσο. αλλά παράλληλα με κάνουν να καταλάβω, να συνειδητοποιήσω ότι τελικά αυτός ήσουν, αυτό μπορούσες να κάνεις για εμένα, αυτό μπορούσες να μου δώσεις, να μου προσφέρεις από το χρόνο κ τη ζωή σου, από εσένα.... οπότε απλά το αποδέχομαι. ότι αυτό μόνο μπορούσες.... μόνο αυτό το λίγο......
δεν πρέπει να έχω παράπονο όμως γιατί σε ''βλέπω'' συχνά, στα όνειρα μου.....
δεν θέλω στα όνειρα μου μοναχά μου, πια να σε βρίσκω......

Theodosia Tsatsou- Pou na 'sai twra

τα 4 στοιχεία σου...

ποια είναι τα 4 θετικά σου στοιχεία? κ ποια τα 4 αρνητικά? θέλω να μου μιλήσεις εσύ για τον εαυτό σου κ όχι τι πιστεύουν οι άλλοι για εσένα, τι έχουν πει για εσένα. ερώτηση από ταινία που είδα τις προάλλες. κ αμέσως ήρθαν στο μυαλό μου τα 4 δικά μου 'καλά'. κ πριν προλάβω να σκεφτώ ποια είναι αυτά, τσουπ, να σου κ τα 4 αρνητικά. μα θα γινόταν αλλιώς? όχι βέβαια, γιατί όλοι είμαστε το ίδιο 'καλοί' κ 'κακοί'...
ξεκινάω εγώ λοιπόν (αν ξεφύγω λίγο κ αναφέρω περισσότερα από 4 δεν πειράζει γιατί μάλλον όλοι έχουμε πολλά καλά....)

* θετικά

- ειλικρινής
- φιλότιμη
- πιστή στις φιλίες μου (αν κ κάποιες με πούλησαν)
- είμαι πάντα δίπλα σε αυτούς που θεωρώ φίλους μου
- ευαίσθητη/πονόψυχη
- παρορμητική/ενθουσιώδης
- ανυπόμονη
- χαμογελαστή
- ζητάω συγγνώμη όταν πιστεύω ότι έχω άδικο σε κάτι ή ακόμα κ όταν απλά έτσι θα εξομαλυνθεί μια άσχημη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί
- κάνω το πρώτο βήμα όταν έχει υπάρξει κάποια παρεξήγηση κ πιστεύω ότι πρέπει να συζητηθεί κ να ξεκαθαριστεί το θέμα (ακόμα κ όταν δεν είμαι απόλυτα υπεύθυνη για αυτό)

* αρνητικά
- οξύθυμη
- σε κάποιες στιγμές αφελής/ευκολόπιστη
- ενίοτε αρκετά απαισιόδοξη
- ανυπόμονη
- δεν ανοίγομαι αμέσως πολύ εύκολα σε ανθρώπους, μέχρι να τους γνωρίσω καλύτερα
- χρειάζομαι το χρόνο μου για να προσαρμοστώ
- μερικές φορές έχω την τάση να σκέφτομαι αρνητικά για κάτι που πρόκειται να γίνει
- κάποιες φορές αδιάφορη απέναντι σε καταστάσεις
- όταν είμαι πολύ στενοχωρημένη κλείνομαι στον εαυτό μου κ μερικές φορές μιλάω απότομα στους άλλους

το χαρακτηριστικό μου είναι ότι πάντα ότι κ αν αισθάνομαι, χαρά ή λύπη, στενοχώρια, ενθουσιασμό, απογοήτευση, τα πάντα καθρεφτίζονται αμέσως στο πρόσωπο μου.... δεν μπορώ να κρύψω αυτό που δημιουργείται μέσα μου στο άκουσμα μιας είδησης ή στη θέα ενός ανθρώπου. αυτοί που με ξέρουν λίγο καλύτερα μπορούν εύκολα να καταλάβουν πότε είμαι καλά κ πότε όχι. μπορούν εύκολα να καταλάβουν πότε με στενοχωρεί κάτι, πότε είμαι λυπημένη κ πότε απογοητευμένη.
αυτό το χαρακτηριστικό δεν ήξερα σε ποια κατηγορία να το εντάξω. γιατί πιστεύω ότι είναι το ίδιο καλό όσο κ κακό. γιατί πιστεύω ότι λέει τα πάντα για εμένα. κ γιατί θα ήθελα να πιστεύω ότι σε αυτό θα έπρεπε να βασίζονται οι πραγματικοί μου φίλοι ή αυτοί που θέλουν να ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, αυτοί που πραγματικά πιστεύουν σε εμένα κ βλέπουν κάτι το αξιόλογο σε εμένα.....

κ αν χαθείς θα είμαι εδώ, να σου πω πως όλα αλλάζουν.....
τι αλλάζει τελικά? αλλάζει κάτι πραγματικά ή όλα γίνονται μέσα στο μυαλό μας κ μένουν εκεί? γιατί τελικά οι μεγάλες αλλαγές στη ζωή μας, πρέπει κ ξεκινούν από εμάς, από μέσα μας, από το μυαλό μας.... εκεί συλλαμβάνουμε την ιδέα της αλλαγής, εκεί την επεξεργαζόμαστε, την μελετάμε ξανά κ ξανά κ τελικά παίρνουμε την απόφαση να την κάνουμε πράξη. αν δεν το βάλουμε καλά στο μυαλό μας κ δεν είμαστε σίγουροι ότι αυτή η αλλαγή θα μας αναζωογονήσει, τότε ότι κ να κάνουμε όσο κ αν το πολεμήσουμε δεν πρόκειται να γίνει τίποτα πραγματικότητα, θα μείνει για πάντα μια απλή ιδέα.
εγώ το έχω πάρει απόφαση 1-2 φορές να κάνω μια σημαντική αλλαγή. να κάνω κάτι που το ξέρω καλά ότι θα με οδηγήσει σε ίσως ένα πιο χαλαρό κ ήρεμο αύριο. κ αυτή την ηρεμία είναι που αναζητάω απεγνωσμένα. κ θα μου πείτε τώρα κ με το δίκιο σας βέβαια ''αφού είσαι τόσο σίγουρη, αφού το έχεις σκεφτεί πολλές φορές, αφού πιστεύεις ακράδαντα ότι θα αλλάξει ένα κομμάτι της ζωής σου, γιατί δεν το κάνεις?'' κ θα σας απαντήσω με πολύ-πολύ ειλικρίνεια ότι δεν έχω το θάρρος... ναι αυτό είναι... το παραδέχομαι χωρίς καθόλου ντροπή, δεν έέχω το θάρρος να κάνω αυτή την αλλαγή, δεν έχω τη δύναμη, όσο κ αν πίστεψα κάποια στιγμή ότι την έχω κ ότι θα αντιμετωπίσω το μετά με σθένος, να προχωρήσω σε αυτό το σχέδιο που πιστεύω ότι θα με ανακουφίσει κ θα με ξαλαφρώσει από κάτι που απ'ότι φαίνεται με παιδεύει, με κρατάει πίσω κ τελικά μάλλον μου κάνει κακό στη ψυχή κ στο μυαλό μου....
κ θα με ξαναρωτήσετε, κ πάλι με το δίκιο σας, ''αφού το ξέρεις, το παραδέχεσαι, το λες κ από μόνη σου ότι σε κρατάει πίσω τι στο καλό κάνεις? γιατί μένεις, γιατί δεν βρίσκεις τη δύναμη να φύγεις?'' κ για ακόμα μια φορά θα σας απαντήσω, ότι δεν μπορώ, ότι προσπάθησα 2-3 φορές, ότι θύμωσα, στενοχωρήθηκα, έκλαψα, είδα όλα τα αρνητικά, τα άσχημα, έβαλα τα πάντα κάτω τα ζύγισα, αποφάσισα να μιλήσω ανοιχτά κ μετά να κάνω την ηρωική μου έξοδο, κ τελικά.... τελικά κάτι με κράτησε.. είναι σίγουρα η έλλειψη θάρρους απέναντι στη συγκεκριμένη απόφαση, ή απλά ο φόβος μη μείνω τελείως μόνη? ή μήπως η ελπίδα ότι ίσως αύριο κάτι αλλάξει θετικά για εμένα, μήπως κυλήσουν τα πράγματα λίγο διαφορετικά, μήπως γίνει μια νέα αρχή....
δεν ξέρω, τελικά το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι δεν ξέρω, αφήνω τα πράγματα να κυλήσουν ως έχουν, ελπίζω για το καλύτερο, εύχομαι το καλύτερο κ απλά προσπαθώ. έχω στο μυαλό μου κάθε μέρα να μην στενοχωριέμαι πια για την έκβαση των πραγμάτων, να προσπαθώ να τα βλέπω όλα (γίνεται όλα άραγε???) θετικά, να είμαι χαμογελαστή κ να παίρνω από τις καταστάσεις γύρω μου ότι καλύτερο έχουν να μου προσφέρουν. ίσως αυτό είναι το μυστικό του να είσαι εντάξει κ χαρούμενος με κάποιους ανθρώπους κ κάποιες καταστάσεις, να δέχεσαι με ευχαρίστηση αυτό που σου προσφέρουν, να ζητάς κ να δίνεις κ εσύ με τη σειρά σου βέβαι όσα περισσότερα γίνεται, να ρουφάς την κάθε όμορφη στιγμή κ να μην αναλύεις τα πάντα γύρω από αυτή την όμορφη στιγμή.....