Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

είναι θέμα εμπιστοσύνης....

είναι θέμα εμπιστοσύνης. οι σχέσεις των ανθρώπων... στηρίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, εκτός από κατανόηση, αγάπη, ειλικρίνεια, κλπ.....

η εμπιστοσύνη, που εύκολα χτίζεται κ ακόμα πιο εύκολα γκρεμίζεται, σε δευτερόλεπτα ίσως. το δέσιμο που έχουμε με τον συνάνθρωπό μας, με τον δικό μας άνθρωπο, η εμπιστοσύνη που του δείχνουμε στα πάντα σχεδόν,  μπορεί να διαλυθεί με μια κίνηση μόνο, μια λέξη, μια παρεξήγηση. 

ρισκάρεις να δείξεις τυφλή εμπιστοσύνη λοιπόν? είναι ρίσκο τελικά? ή απλή ανάγκη να στηριχθούμε σε κάποιον?

Δύσκολη ερώτηση, ακόμα πιο δύσκολη η απάντηση, δύσκολη απόφαση να πάρεις... όταν σπάσει ο δεσμός της εμπιστοσύνης, όταν αισθανθείς την προδοσία, πρέπει να ανασυγκροτηθείς, να ανακτήσεις δυνάμεις, να σκεφτείς καθαρά κ να συγχωρέσεις. αυτό δεν σημαίνει ότι ξεχνάς κι' όλας. πως να ξεχάσεις απ'τη μια στιγμή στην άλλη την προδοσία? γιατί κάπως έτσι αισθάνεσαι όταν ο άλλος σου δώσει το δικαίωμα να μην τον εμπιστεύεσαι, δύσκολα τον συγχωρείς. αλλά κ αν το κάνεις, αν το αποφασίσεις πόσο σίγουρος είσαι ότι θα μπορέσεις εύκολα να στηρίξεις τα κλονισμένα θεμέλια της σχέσης? πόσο χρόνο θα χρειασθεί να διαθέσεις? πόση προσπάθεια να καταβάλεις για να συγχωρέσεις και να συγχωρεθείς? πόση δύναμη θα πρέπει να έχεις, για να κατανοήσεις την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί? αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει...

πραγματικά δεν ξέρω αν έχω τη δύναμη κ κυρίως τη διάθεση, το χρόνο, την υπομονή να προσπαθήσω. να εμπιστευθώ πάλι εύκολα, να αφεθώ στη σχέση χωρίς πολλές σκέψεις, χωρίς να φοβάμαι ότι κάτι θα στραβώσει, χωρίς να περιμένω στη γωνία έτοιμη να αντεπιτεθώ όταν αισθανθώ ότι θα απειληθούν τα αισθήματα μου, ότι θα αγνοηθούν οι προθέσεις μου. ίσως μερικές φορές είναι καλύτερα να μην γυρίσεις να κοιτάξεις αυτό που χάλασε. ίσως είναι καλύτερα να κλείσεις καλά την πόρτα κ να προχωρήσεις προς τις επόμενες. κ όταν αποφασίσεις να ανοίξεις κάποια άλλη, όταν σε καλέσουν ίσως πρέπει κ πάλι να δείξεις λίγη εμπιστοσύνη, όσο δύσκολο ή τρελό κ αν ακούγεται αυτό. γιατί δεν μπορεί να είμαστε πάντα επιφυλακτικοί κ καχύποπτοι, δεν μπορεί να κοιτάμε με μισό μάτι, δεν μπορεί να κρυβόμαστε από τις επιθυμίες κ τις ανάγκες μας. πρέπει να προσπαθήσουμε πάλι, να πέσουμε πάλι, να λερωθούμε κ να ξανασηκωθούμε, ξανά κ ξανά. δύσκολο? υπερβολικά! λυτρωτικό? σίγουρα ναι.... σκέψου όμως. δεν αξίζει ο εαυτός σου μια δεύτερη ευκαιρία?

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012