ένα πράγμα δεν αντέχω. τον υποβολέα!!! δεν μπορώ, δεν μου αρέσει, δεν ανέχομαι να μου λέει κάποιος τι να κάνω, τι να πω, να μου κάνει παρατήρηση ή να σχολιάζει γιατί δεν λέω, αυτό που προφανώς ο ίδιος θέλει να ακούσει, γιατί δεν εκφράζομαι ελεύθερα, πάντα βέβαια με τα δικά του δεδομένα, γιατί μια χαρά ελεύθερα μιλάω. δεν το αντέχω. δεν θέλω να έχω καμία πίεση από κανέναν, δεν θέλω να σκέφτομαι αν αυτό που θα πω θα είναι αποδεκτό κ ακόμα χειρότερα να σκέφτομαι ότι πρέπει να πω οπωσδήποτε κάτι για να μείνει ικανοποιημένος ο συνομιλητής μου....
όχι, δεν το ανέχομαι αυτό! δεν θέλω να έχω κανέναν υποβολέα στη ζωή μου, δεν θέλω να έχω κανέναν που να θέλει να εκφράζομαι όπως αυτός, όσο άνετα, αβίαστα ή υπερβολικά το κάνει ο ίδιος. ΔΕΝ ΘΕΛΩ. πιέζομαι, τρελαίνομαι, ξενερώνω, νευριάζω... κ το αποτέλεσμα; όλη αυτή η ιστορία γυρίζει μπούμερανγκ σε αυτόν που επιμένει να φέρομαι όπως ο ίδιος θέλει κ τελικά απομακρύνομαι.
μακριά από τους υποβολείς.... ο καθένας μας έχει τον χαρακτήρα του, τον τρόπο αντιμετώπισης κ προσέγγισης των θεμάτων στη ζωή του, τον τρόπο σκέψης κ έκφρασής του.
κανένας δεν επιθυμεί να έχει έναν υποβολέα δίπλα του. κανένας δεν το ανέχεται αυτό....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου