Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

οι φιλίες που δημιουργούμε οι άνθρωποι μπορεί να είναι τόσο ιδιαίτερες, σημαντικές, μοναδικές, παντοτινές, ειλικρινείς, δύσκολες... ο λόγος που ξεκινάει μια φιλία, το που βασίζεται, πως εξελίσσεται, τι ζητάει, που αποσκοπεί; ένα μυστήριο..... μια φιλία μεταξύ άνδρα-γυναίκας; τώρα μάλιστα... αυτό κ αν δεν είναι ΤΟ μυστήριο... υπάρχει, μπορεί να σταθεί, μπορεί να είναι πραγματική, ανιδιοτελής, να μην υπάρξει για μια στιγμή ο ερωτισμός; δύσκολη ερώτηση, πολύπλοκη απάντηση.
κάποτε θα έλεγα ναι, τώρα ξέρω πως όχι. από προσωπική εμπειρία. κάποτε υπήρξε για εμένα η απόλυτη φιλία με έναν άνδρα. γιατί απόλυτη; γιατί μεταξύ μας υπήρχε πλήρης κατανόηση, επαφή, κοινή νοοτροπία, λογική, σκέψεις, θέλω. ναι, υπήρχαν όλα αυτά. αν είχαμε κ την κατάλληλη χημεία θα έλεγα ότι ήταν 'ο άνθρωπος μου', αυτός που με καταλάβαινε, που ήταν πάντα δίπλα μου, που συζητούσαμε τα πάντα, που ήμασταν κάθε μέρα μαζί, που είχαμε περπατήσει όλη την Αθήνα, που είχαμε ταξιδέψει, που είχαμε γελάσει, που είχαμε ζήσει ώρες κ στιγμές απίστευτες, μοναδικές. κ ήταν 'ο άνθρωπος μου' αλλά ήταν μόνο για εμένα, εγώ δεν ήμουν για αυτόν. κ εκεί λοιπόν κάτι άλλαξε, για εμένα, όχι για αυτόν. γιατί τότε ήταν που κατάλαβα ότι μάλλον δεν μπορεί να υπάρξει απλή, αγνή φιλία, μεταξύ άνδρα-γυναίκας. κάποιος από τους 2 θα το χαλάσει, με την έννοια ότι θα το δει αλλιώς, δεν θα αντέξει την άρνηση, την απόρριψη του έρωτα, την αδιαφορία τη στιγμή που θα ζητάει την απόλυτη προσοχή, δεν θα αντέξει να δει το τρίτο πρόσωπο να εισβάλει στη δική τους μοναδική σχέση κ να διεκδικεί τον έρωτα του....
αλλά η απλή φιλία με έναν άνδρα μπορεί να κρατήσει για πάντα, να είναι πολύ σημαντική κ πολύ πιο σταθερή από μια αντίστοιχη με μια γυναίκα. πιστεύω ότι οι άνδρες όταν βλέπουν μια γυναίκα αποκλειστικά κ μόνο σαν φίλη, την κατανοούν πλήρως, τη δέχονται κ την αντέχουν όπως είναι, τη συμβουλεύουν, κ τη συμβουλεύονται, την αγαπούν πολύ περισσότερο.... δεν είναι περίεργο; ναι, είναι αλλά είναι κ η αλήθεια. έτσι τουλάχιστον έχω καταλάβει εγώ μετά από την 'φιλία' μου με έναν άνδρα ο οποίος όταν ήμασταν οι απλοί, καλοί φίλοι ήταν υπόδειγμα κ αυτό που κάθε άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα, θα ζητούσε από έναν πραγματικό φίλο. όταν υποψιάστηκε ότι έχει μπει το ζιζάνιο του έρωτα μέσα μου, μεταλλάχθηκε σε αυτό που εμείς οι γυναίκες εύκολα προσδίδουμε στους άνδρες, αδιάφορο κ απόμακρο....
δεν σκοπεύω να είμαι κατηγορηματική ότι δεν υφίσταται κ δεν μπορεί μια τέτοια φιλία να σταθεί στην καθημερινότητά μας. αντιθέτως, θα πω ότι ίσως τις πιο σημαντικές, ολοκληρωμένες κ ενδιαφέρουσες συζητήσεις τις έχω κάνει με άνδρες. αυτό που πρέπει όλοι μας να έχουμε στο μυαλό μας είναι ότι όλου του είδους οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι μοναδικές, ιδιαίτερες κ σημαντικές. όλες πρέπει κ οφείλουμε να προσπαθούμε να τις διαφυλάσσουμε, να τις στηρίζουμε κ να τις τροφοδοτούμε, με ενδιαφέρον, ειλικρίνεια, συνεχή παρουσία κ κυρίως αγάπη.... κ για όλες θα πρέπει να ξέρουμε πότε είναι η στιγμή να δώσουμε περισσότερα ή να τις 'αφήσουμε'.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: