είμαι μεγάλη πια....

είμαι μεγάλη πια.....

με αυτή την έκφραση στο μυαλό μου σηκώθηκα σήμερα το πρωί, μετά από ένα πολύ δύσκολο ΣΚ. τι σημαίνει αυτό? τι θέλω να πω με αυτό? απλά, η ζωή, η πορεία, οι αποτυχίες, τα όνειρα, τα λάθη, οι επιλογές, οι χαρές, οι δυσκολίες, οι λύπες, όλα μα όλα εξαρτώνται από εμένα κ ΜΟΝΟ από εμένα.... κ τώρα πια είμαι αρκετά μεγάλη, έχω περάσει το στάδιο της ωριμότητας κ είμαι σε θέση να το συνειδητοποιήσω πλήρως....

αυτές τις μέρες περνάω μια σκληρή δοκιμασία, εσωτερικής αναζήτησης. παλεύω με τις επιλογές μου, με τις αποφάσεις που έχω πάρει κ με αυτές που πρέπει να πάρω, αλλά που όμως ώρες-ώρες φοβάμαι να το κάνω. παλεύω με τους ανθρώπους που έχω γύρω μου, με τη συμπεριφορά τους, με αυτή που έχουν κ με αυτή που θα ήθελα να έχουν... (αυτό είναι κ το ζόρι της υποθέσεως....). αυτό το ΣΚ αισθάνθηκα ότι είμαι εγώ μόνη κ όοοολοι οι άλλοι χώρια, απέναντί μου κ ενάντιοι μου.

αλλά ξαφνικά, έτσι απλά σήμερα ξύπνησα με την αίσθηση (η οποία ελπίζω όσο τίποτα άλλο να μην με εγκαταλείψει!!) ότι υπάρχουν στιγμές που η ζωή μας μπορεί να είναι κ είναι ιδιαίτερη, υπέροχη κ μας χαμογελά....

τελικά το πιο σημαντικό είναι ότι για άλλη μια φορά, πρέπει να το ομολογήσω, συνειδητοποίησα ότι κ φίλους έχω κ όνειρα κάνω πολλά, κ σχέσεις που με στηρίζουν έχω. κατάλαβα λοιπόν ότι αυτό είναι που θα πρέπει να έχω πάνω από όλα στο μυαλό μου κάθε φορά που με πιάνει στενοχώρια, που τα βάζω με όλους κ με όλα κ δεν θέλω να δω κανέναν.

αυτές τις στιγμές λοιπόν πρέπει να σκεφτόμαστε όλοι μας ότι υπάρχουν φίλοι που είναι εκεί, δίπλα μας κ όχι απέναντι κ ενάντιοι μας..........